شهادت امام جواد علیه‌السلام
شاعر : بردیا محمدی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل
زهـری تمامیِّ جگـرش را گرفته بود سیلاب خون دو چشم ترش را گرفته بود
طوبای باغ سبز “رضا” زرد زرد شد آفـت تـمام برگ و برش را گرفته بود
پروانه در هجوم ملخ ها پرش شکست آتـش تـمـام بـال و پرش را گرفته بود
از درد مثل حضرت زهـرا خمیده شد با دستهای خود کـمرش را گرفته بود
دور از مدینه؛ غـربت بغـداد را چشید ارث غـریـبـی پـدرش را گرفـتـه بود
شکر خدا نه پیرهنش دست خورده بود نه نیزه حجم بال و پرش را گرفته بود
در پیـش چشم مـادر پهـلـو شکـسته‌ای شمر از قـفا سر پسرش را گرفته بود
با ضربه‌های ممتد او استخوان شکست در پیش خواهری که سرش را گرفته بود
|